Μερικές φορές πρέπει να χάσεις αυτό που νομίζεις πως είσαι, για να βρεις ποιος είσαι στ’ αλήθεια.
Ο Jonathan Gravenor ήταν δημοσιογράφος.
Γοητευτικός, επιτυχημένος, μπροστά στα φώτα.
Μέχρι που ήρθε ο καρκίνος — και του έκλεψε τη φωνή, την εικόνα, την ταυτότητα.
Τότε είδε την άλλη πλευρά του εγώ.
Το Εγώ χτίζει πρόσωπα
Το εγώ μας δεν είναι κακό.
Αλλά είναι κατασκευασμένο.
Θέλει να μας προστατεύσει, να μας κάνει σημαντικούς.
Και γι’ αυτό φοράει προσωπεία:
– Είμαι αυτός που πετυχαίνει
– Είμαι αυτός που δεν λυγίζει
– Είμαι αυτός που όλοι αγαπούν
Όμως αν ταυτιστείς με αυτό…
θα χάσεις τον εαυτό σου μόλις κάτι πάει “στραβά”
Η Αφύπνιση έρχεται όταν διαλυθεί η ψευδαίσθηση
Ο Gravenor αφηγείται πως ενώ πάλευε με τη ζωή του, ένα μικρό κορίτσι του χαμογέλασε στον δρόμο.
Χωρίς να τον ξέρει. Χωρίς να περιμένει κάτι.
Και τότε κατάλαβε:
“Δεν χρειάζεται να με ξέρει. Αρκεί που είμαι παρών.”
Από εκείνη τη στιγμή άρχισε να βλέπει χωρίς φίλτρο.
Και να υπάρχει, χωρίς μάσκα.
Δεν είσαι αυτό που δείχνεις.
Είσαι αυτό που επιλέγεις να γίνεις, όταν όλα καταρρέουν.
Όταν πάψεις να υπερασπίζεσαι το Εγώ,
αρχίζεις να ακούς την καρδιά σου.
Και τότε η ερώτηση αλλάζει:
– Όχι: “Ποιος είμαι για τους άλλους;”
– Αλλά: “Πώς μπορώ να είμαι παρών, αυθεντικός, αληθινός;”
💭 Για Σήμερα
🌀 Τι από αυτά που πιστεύεις ότι είσαι… είναι απλώς ρόλος;
🌀 Και τι μένει όταν αφαιρέσεις τον ρόλο;
Ο Jonathan Gravenor είναι Καναδός δημοσιογράφος και παρουσιαστής, με δεκαετίες εμπειρίας στην τηλεόραση και στα media. Έγινε ευρέως γνωστός όταν, μετά τη διάγνωση με καρκίνο στον λάρυγγα, μίλησε δημόσια για την εμπειρία του — όχι μόνο ως μάχη για την υγεία, αλλά ως εσωτερική μεταμόρφωση. Μέσα από τις TEDx ομιλίες του και το συγγραφικό του έργο, μοιράζεται τη διαδρομή του από την επιτυχία και την προβολή… στη σιωπή, την απλότητα και την ουσία του να ζεις χωρίς προσωπείο.